ବିକଶିତ ଭାରତ@2047

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ପ୍ରେରଣା ପାଇଁ ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ସ୍ୱାଧୀନତା ପାଇଁ ଆମର ଦୀର୍ଘ ସଂଗ୍ରାମ ରହିଛି। ଯେତେବେଳେ ଆମେ ଗୋଟିଏ ଲକ୍ଷ୍ୟ ନେଇ, ଗୋଟିଏ ଉତ୍ସାହ ଓ ଉଦ୍ଦୀପନା ନେଇ, ସ୍ୱାଧୀନତାକୁ ଅନ୍ତିମ ଲକ୍ଷ୍ୟ ଭାବେ ବିଚାର କରି ଏହି କ୍ଷେତ୍ରକୁ ପ୍ରବେଶ କଲେ, ସେତେବେଳେ ଆମେ ସଫଳତା ହାସଲ କରିପାରିଲେ। ଏହି ସମୟରେ ସତ୍ୟାଗ୍ରହ, ବିପ୍ଳବର ମାର୍ଗ, ସ୍ୱଦେଶୀ ବିଷୟରେ ସଚେତନତା, ସାମାଜିକ ଓ ଶିକ୍ଷା ସଂସ୍କାରର ଚେତନା, ଏହି ସବୁ ଧାରା ଏକାଠି ହୋଇ ସ୍ୱାଧୀନତା ଆନ୍ଦୋଳନର ଶକ୍ତି ପାଲଟିଥିଲା। ଏହି ସମୟ ମଧ୍ୟରେ, କାଶୀ ହିନ୍ଦୁ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଭଳି ଅନେକ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନ, ଲକ୍ଷ୍ନୌ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ, ବିଶ୍ୱଭାରତୀ, ଗୁଜରାଟ ବିଦ୍ୟାପୀଠ, ନାଗପୁର ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ, ଆନ୍ନାମାଲାଇ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ, ଆନ୍ଧ୍ର ବିଶ୍ବବିଦ୍ୟାଳୟ, ଏବଂ କେରଳ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଦେଶର ଚେତନାକୁ ସୁଦୃଢ଼ କରିଥିଲା। ଏହା ସେହି ସମୟ ଥିଲା ଯେତେବେଳେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବର୍ଗର ଯୁବପିଢ଼ି ମଧ୍ୟରେ ସ୍ୱାଧୀନତାକୁ ନେଇ ଏକ ନୂତନ ଚେତନା ଜାଗ୍ରତ ହୋଇଥିଲା। ଏହା ସେହି ସମୟ ଥିଲା ଯେତେବେଳେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବର୍ଗର ଯୁବପିଢ଼ି ମଧ୍ୟରେ ସ୍ୱାଧୀନତାକୁ ନେଇ ଏକ ନୂତନ ଚେତନା ଜାଗ୍ରତ ହୋଇଥିଲା। ଏକ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଯୁବଶକ୍ତି ସ୍ୱାଧୀନତା ପାଇଁ ସମର୍ପିତ ହୋଇ ଆଗକୁ ଆସିଥିଲା। ଦେଶରେ ଏକ ଚିନ୍ତା ଧାରଣା ହେଲା ଯେ, ଯାହା ବି କରିବାକୁ ହେବ, ସ୍ୱାଧୀନତା ପାଇଁ କରିବାକୁ ହେବ ଏବଂ ଏବେ କରିବାକୁ ହେବ। କିଏ ଚରଖା କାଟି ଦେଉଥିଲା ଆଉ ତାହି ବି କେବଳ ସ୍ୱାଧୀନତା ପାଇଁ। କିଏ ବିଦେଶୀ ସାମଗ୍ରୀକୁ ବର୍ଜନ କରୁଥିଲା, ତାହା ମଧ୍ୟ କେବଳ ସ୍ୱାଧୀନତା ପାଇଁ।

ସେହିପରି ଆଜି ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟକ୍ତି, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅନୁଷ୍ଠାନ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ସଂସ୍ଥାକୁ ଏହି ସଙ୍କଳ୍ପ ନେଇ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବାକୁ ହେବ ଯେ ମୁଁ ଯାହାବି କରିବି, ତାହା ଏକ ବିକଶିତ ଭାରତ ପାଇଁ ହେଉ। ଆପଣମାନଙ୍କ ଲକ୍ଷ୍ୟ, ଆପଣମାନଙ୍କ ମୁକ୍ତି କେବଳ ଗୋଟିଏ ବିକଶିତ ଭାରତ ହେବା ଉଚିତ। ଜଣେ ଶିକ୍ଷକ ଭାବେ ଆପଣ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତୁ ଯେ ଏକ ବିକଶିତ ଭାରତର ଲକ୍ଷ୍ୟ ହାସଲ କରିବାରେ ଆପଣ ଦେଶକୁ କ'ଣ ସାହାୟ୍ୟ କରିବେ? ଏକ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଭାବେ ଆପଣ କ'ଣ କରିବେ ଚିନ୍ତା କରନ୍ତୁ, ଯାହା ଫଳରେ ଭାରତର ଦ୍ରୁତ ବିକାଶ ହୋଇପାରିବ? ଆପଣ ଯେଉଁ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅଛନ୍ତି, ସେଠାରେ କ'ଣ ହେବା ଉଚିତ, ଭାରତ କିପରି ବିକାଶ ପଥରେ ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବ?

ବନ୍ଧୁଗଣ,

ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ପରାମର୍ଶ ବିଷୟରେ କହୁଛି, ଆପଣଙ୍କ ଆଗରେ ମୁକ୍ତ ଆକାଶ ପଡ଼ିଛି। ଆମକୁ ଦେଶରେ ଏଭଳି ଏକ ଅମର ପିଢ଼ି ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବାକୁ ହେବ, ଯାହା ଆଗାମୀ ବର୍ଷମାନଙ୍କରେ ଦେଶର ଅଗ୍ରଣୀ ହେବ, ଯାହା ଦେଶକୁ ନେତୃତ୍ୱ ଓ ଦିଗଦର୍ଶନ ଦେବ। ଆମକୁ ଦେଶର ଏଭଳି ଏକ ଯୁବ ଚାରା ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବାକୁ ହେବ, ଯିଏ ରାଷ୍ଟ୍ରହିତକୁ ସର୍ବୋପରି ରଖିବ, ଯିଏ ନିଜର କର୍ତ୍ତବ୍ୟକୁ ସର୍ବୋପରି ରଖିବ। ଆମ ନିଜକୁ କେବଳ ଶିକ୍ଷା ଓ ଦକ୍ଷତାରେ ସୀମିତ ରଖିବା ନାହିଁ। ଦେଶର ନାଗରିକମାନେ ଯେଭଳି 24 ଘଣ୍ଟା ସଜାଗ ରହିବେ, ସେଥିପାଇଁ ଜଣେ ନାଗରିକ ଭାବେ ଏ ଦିଗରେ ପ୍ରୟାସ ବଢ଼ାଇବା ଆବଶ୍ୟକ। ଆମକୁ ସେହି ଚେତନା ସମାଜରେ ଆଣିବାକୁ ହେବ, ଯେଉଁଥିରେ କ୍ୟାମେରା ଲାଗିଥାଉ କି ନ ଥାଉ, ଲୋକେ ଟ୍ରାଫିକର ଲାଲ୍ ଲାଇଟ୍କୁ ଡେଇଁବେ ନାହିଁ। ଆମକୁ ସେହି ଚେତନା ସମାଜରେ ଆଣିବାକୁ ହେବ, ଯେଉଁଥିରେ କ୍ୟାମେରା ଲାଗିଥାଉ କି ନ ଥାଉ, ଲୋକେ ଟ୍ରାଫିକର ଲାଲ୍ ଲାଇଟ୍କୁ ଡେଇଁବେ ନାହିଁ। ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ଏଭଳି ଉଚ୍ଚ ଭାବ ରହିବା ଉଚିତ ଯେ ସେମାନେ ଠିକ୍ ସମୟରେ ଅଫିସ୍ ପହଞ୍ଚି ନିଜ ଦାୟିତ୍ୱକୁ ପୂରଣ କରିବା ପାଇଁ ଆଗକୁ ବଢ଼ି ଚାଲିବେ। ଏଠାରେ ଯାହା ବି ପ୍ରଡକ୍ଟ ତିଆରି ହେଉଛି, ତା'ର ମାନ ଏତେ ଭଲ ହେବା ଦରକାର ଯେ ଏହାକୁ 'ମେଡ୍ ଇନ୍ ଇଣ୍ଡିଆ' ଭାବେ ଦେଖିବା ଦ୍ୱାରା କିଣୁଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କର ଗର୍ବ ବଢ଼ିଯିବ। ଯେତେବେଳେ ଦେଶର ପ୍ରତ୍ୟେକ ନାଗରିକ, ସେ ଯେଉଁ ଭୂମିକା ତୁଲାଇବେ, ନିଜ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ପାଳନ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିବେ, ସେତେବେଳେ ଦେଶ ମଧ୍ୟ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବ। ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହା ପ୍ରାକୃତିକ ସମ୍ପଦର ଉପଯୋଗ ସହିତ ଜଡ଼ିତ ଏକ ପ୍ରସଙ୍ଗ। ଯେତେବେଳେ ଜଳ ସଂରକ୍ଷଣକୁ ନେଇ ଗମ୍ଭୀରତା ବଢ଼ିବ, ଯେତେବେଳେ ବିଜୁଳି ସଞ୍ଚୟକୁ ନେଇ ଗମ୍ଭୀରତା ବଢ଼ିବ, ଯେତେବେଳେ ମାଟି ମା'କୁ ବଞ୍ଚାଇବା ପାଇଁ କେମିକାଲର ବ୍ୟବହାର କମିବ, ଯେତେବେଳେ ସାର୍ବଜନିକ ପରିବହନର ସର୍ବାଧିକ ଉପଯୋଗ ପ୍ରତି ଗମ୍ଭୀରତା ଆସିବ, ସେତେବେଳେ ସମାଜ, ଦେଶ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ସ୍ଥାନରେ ଏହାର ବ୍ୟାପକ ସକାରାତ୍ମକ ପ୍ରଭାବ ପଡ଼ିବ। ଏଭଳି ଅନେକ ଉଦାହରଣ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ଦେଇପାରିବି।

ଆପଣ ମଧ୍ୟ ଏଥିରେ ସହମତ ହେବେ ଯେ ଏଗୁଡ଼ିକ ଛୋଟ କଥା କିନ୍ତୁ ଏହାର ପ୍ରଭାବ ବହୁତ ବଡ଼ ହୋଇଥାଏ। ସ୍ୱଚ୍ଛତା ପାଇଁ ଯେଉଁ ଜନ ଆନ୍ଦୋଳନ ଚାଲିଥିଲା, ତାହାକୁ ପୁଣି ଥରେ ଉଜ୍ଜୀବିତ କରିବା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଆପଣମାନଙ୍କ ପରାମର୍ଶ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବ। ଆଧୁନିକ ଜୀବନଶୈଳୀର କୁପ୍ରଭାବକୁ ଆମ ଯୁବବର୍ଗ କିଭଳି ମୁକାବିଲା କରିପାରିବେ, ସେଥିପାଇଁ ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ହେବ। ସେମାନଙ୍କ ଭର୍ଚୁଆଲ ଦୁନିଆ ବ୍ୟତୀତ, ଯୁବବର୍ଗଙ୍କ ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କ ଆଖପାଖ ଦୁନିଆର ଅନ୍ୱେଷଣ କରିବା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକ। ଜଣେ ଶିକ୍ଷାବିତ ଭାବେ, ବର୍ତ୍ତମାନ ଓ ଭବିଷ୍ୟତ ପିଢ଼ି ମଧ୍ୟରେ ଏଭଳି ଅନେକ ଚିନ୍ତାଧାରା ସୃଷ୍ଟି କରିବା ଆପଣମାନଙ୍କର ଦାୟିତ୍ୱ। ଆପଣ ଆପଣଙ୍କ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ଆଦର୍ଶ ହେବା ମଧ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକ। ଯେତେବେଳେ ନାଗରିକମାନେ ଦେଶର କଲ୍ୟାଣକୁ ପ୍ରାଥମିକତା ଦିଅନ୍ତି, ସେତେବେଳେ ଏହା ଏକ ସୁଦୃଢ଼ ସମାଜର ମୂଳଦୁଆ ପକାଇଥାଏ। ଆପଣମାନେ ଜାଣନ୍ତି ଯେ ଶାସନ ଓ ପ୍ରଶାସନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସାମାଜିକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ ଅନେକ ସମୟରେ ପ୍ରତିଫଳିତ ହୋଇଥାଏ। ଯଦି ମୁଁ ଶିକ୍ଷା କ୍ଷେତ୍ର ବିଷୟରେ କହିବି, ତା'ହେଲେ ତା' ସହିତ ଜଡ଼ିତ ଅନେକ ବିଷୟ ରହିଛି। ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନଗୁଡ଼ିକ ଅନେକ ବର୍ଷର ଅଧ୍ୟୟନ ପରେ ସାର୍ଟିଫିକେଟ୍ ଓ ଡିଗ୍ରୀ ପ୍ରଦାନ କରୁଥିବା ବେଳେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଛାତ୍ର କିଭଳି ବ୍ୟବହାରିକ ଦକ୍ଷତା ହାସଲ କରିବେ, ତାହା ନିଶ୍ଚିତ କରିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ କି? ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଜଡ଼ିତ ଏଭଳି ଆଲୋଚନା ଓ ପରାମର୍ଶ ହିଁ ବିକଶିତ ଭାରତ ଦିଗରେ ପଥ ପରିଷ୍କାର କରିବ। ତେଣୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ କ୍ୟାମ୍ପସରେ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ଅନୁଷ୍ଠାନରେ, ରାଜ୍ୟସ୍ତରରେ ଏହିସବୁ ବିଷୟ ଉପରେ ଚିନ୍ତନର ଏକ ବ୍ୟାପକ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଭାବେ ଆପଣମାନେ ଆଗକୁ ବଢ଼ନ୍ତୁ।